Odpust w Kobierzynie i poświęcenie wystroju po dekoracji
INFORMACJA PRASOWA
WYJĄTKOWY ODPUST KOBIERZYNIE
W DZIEŃ ŚWIĘTA MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ
PATRONKI SZPITALNEJ KAPLICY NA STAŁE MIEJSCE POWRÓCĄ ODNOWIONY OŁTARZ I TABERNAKULUM, A UCZESTNICY PODZIWIAĆ BĘDĄ MOGLI TAKŻE ODNOWIONE MALOWIDŁA ŚCIENNE W PREZBITERIUM AUTORSTWA JANA BUKOWSKIEGO
Jak co roku 26 sierpnia w szpitalnej kaplicy pod wezwaniem Matki Boskiej Częstochowskiej odbędzie się uroczystość odpustowa. W tym roku mieć ona będzie wyjątkowy charakter. Do wnętrza powrócą odnowiony ołtarz i tabernakulum, a uczestnicy będą mogli także podziwiać odnowione malowidła ścienne w prezbiterium. W uroczystości odpustowej wezmą udział ci, dzięki którym renowacja została zrealizowana. O godz. 11.00 Mszę Św. Odpustową celebrować będzie Jego Ekscelencja Ks. Marek Jędraszewski Arcybiskup Metropolita Krakowski.
Prace renowacyjne zostały bowiem sfinansowane dzięki dotacji Kurii Metropolitalnej i Zarządu Województwa Małopolskiego.
Bezpośrednio po uroczystości, o 12.30 Katarzyna Gierla (sopran), Wojciech Zuzański (skrzypce) i nasz organista Wojciech Gracz (organy) wykonają koncert „Pieśni do Matki Bożej”. Bardzo serdecznie wszystkich zapraszamy na to wydarzenie modlitewne i artystyczne.
Warto przypomnieć, że projektantem szpitalnej kaplicy był Antonii Budkowski, który swój projekt opublikował już w 1906 roku w czasopiśmie Architekt, zaś autorem polichromii i projektu witraży – uczeń Jana Matejki Jan Bukowski. (zdjęcia kaplicy, jak wystroju i witraży znaleźć można na stronie Rektoratu http://www.mbczestochowska.katolicki.eu/)
Odnowienie wystroju Kaplicy Szpitalnej wpisuje się w jeden z priorytetów Szpitala, jakim jest troska o dziedzictwo powierzone przez twórców Kobierzyńskiego Zakładu – nam współczesnym. I chodzi nie tylko o dziedzictwo materialne, ale i o to niematerialne – duchowe. Nie sposób bowiem zliczyć ile przez ponad stulecie płynęło do Matki Bożej w tym ołtarzu przedstawionej westchnień, próśb serdecznych o zdrowie, o trzeźwość, o ponowne odnalezienie się w środowisku, także o uznanie swojej odmienności. Jej to zawierzali i ofiarowywali cierpienie pacjenci, pracownicy i członkowie kobierzyńskiej wspólnoty. To Jej dziękowali za pomoc i łaskę poprawy zdrowia, porzucenia nałogu, odnowienia rodzinnych więzi, akceptacji społecznej i wytrwania w trudnej miłości do bliskiej sobie osoby, która została dotknięta cierpieniem, uzależnieniem czy wykluczeniem.
Ileż to razy przychodzili tu Pracownicy Zakładu, a później Szpitala ze swoimi osobistymi troskami, problemami i trudnymi wyborami. Takimi jak te przed którymi stanęły Stanisława Pałys – pielęgniarka ratująca w 1942 roku to jedno ocalałe z zagłady życie i Błogosławiona Hanna Chrzanowska w roku 1958, która, jako kierownik Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego z absolwentkami pierwszego i ostatniego, jak się okazało, rocznika, pomimo świadomości konsekwencji utraty stanowiska, a jak się okazało także likwidacji Szkoły, w podzięce udała się właśnie do Częstochowy. Po zwolnieniu z funkcji dane jej było jednak rozpocząć ważniejszą może „misję swego życia” – środowiskowej pomocy najbardziej potrzebującym, biednym, zaniedbanym, odrzuconym. Misję, którą tak bardzo podziwiał i wspierał ówczesny Arcybiskup Metropolita Krakowski, a dziś Święty Jan Paweł II.
Maciej Bóbr
Rzecznik Prasowy
Szpitala Klinicznego im. dr Józefa Babińskiego w Krakowie
